ورق فولادی مقاوم به سایش DIN 1.8734
1. درجه مواد: XAR500 (معادل)
2. شماره مواد: 1.8734
3. نام محصول: 1.8734، XAR500 ویژه ورق فولادی مقاوم در برابر سایش ساختاری
سختی:
در شرایط تحویل: 450-530 HB.
سختی برینل باید مطابق با ISO 6506 تعیین شود.
ویژگی های معمول ضخامت صفحه 15 میلی متری:
CET معادل کربن (%) | [CET=C+(Mn+Mo)/10+(Cr+Cu)/20+Ni/40] | ≤ 0.41 |
CE معادل کربن (%) | [CE=C+Mn/6+(Cr+Mo+V) /5+(Ni+Cu) /15] | ≤ 0.62 |
قدرت تسلیم (MPa) *) | | ≤1300 |
استحکام کششی (MPa) | | ≤1600 |
کشیدگی در شکستگی A (%) | | ≤ 9 |
انرژی ضربه ناچ میله در -20 درجه سانتیگراد | | |
بر روی نمونه های آزمایش طولی Charpy V (J) | | ≤ 25 |
اطلاعات پردازش عمومی:
قبل از هر فرآوری، توصیه می شود از اطلاعات موجود از تولید کننده فولاد استفاده شود تا از آن تجربه برای فرآوری استفاده شود. اطلاعات زیر می تواند تنها به چند نکته ضروری بپردازد.
توصیه های ارائه شده در STAHL-EISEN-Werkstoffblatt 088 (فولادهای ساختاری ریزدانه قابل جوشکاری، دستورالعمل هایی برای پردازش، به ویژه برای جوشکاری) به همین ترتیب در مورد این فولاد نیز صدق می کند.
توصیه هایی برای جوشکاری نیز در EN 1011 قسمت 1 و قسمت 2 آمده است - جوشکاری، توصیه برای جوشکاری مواد فلزی-.
تصمیم گیری برای جلوگیری از ترک خوردن در حین برش حرارتی و جوشکاری تحت شرایط رایج ساخت و ساز، به اختیار پردازنده/سازنده است که تصمیم بگیرد کدام یک از اقدامات احتیاطی آشنا باید اتخاذ شود
شکل دهی سرد:
محصولات ساخته شده از این فولاد برای خمش سرد مناسب هستند به شرطی که به سختی بالا توجه شود. شکل پذیری فولاد با افزایش سختی کاهش می یابد. این باید در هنگام شکل گیری در نظر گرفته شود. شکل دهی باید با سرعت آهسته و پیوسته انجام شود، لبه های بریده شده باید قبل از فرم دهی، در صورت لزوم حرارت داده شوند. تنش زدایی نهایی برای این فولاد ضروری نیست.
ماشین کاری:
علیرغم مقاومت در برابر سایش بالا، اگر از ماشین آلات به اندازه کافی سنگین و ابزارهای نوک کاربید تیز استفاده شود، فولاد قابلیت ماشین کاری خوبی را نشان می دهد. سرعت تغذیه و سرعت برش باید با سختی بالای مواد تنظیم شود.
حرارت درمانی:
صفحات ساخته شده از XAR ® گرید 500 خواص مورد نیاز را در نتیجه آستنیته کردن و کوئنچ بعدی در تاسیسات ویژه و در صورت لزوم تمپر کردن زیر Ac1 دریافت می کند. کوئنچ مستقیم پس از نورد گرم معادل کوئنچ معمولی در نظر گرفته می شود. عملیات حرارتی به ترکیب شیمیایی و ضخامت محصول بستگی دارد. برای جلوگیری از افت سختی، فولاد نباید بالاتر از 250 درجه سانتیگراد گرم شود.
برش حرارتی:
ترجیحاً از فرآیند برش شعله استفاده می شود. با این حال، برای ضخامت های کوچک محصول، فرآیند برش پلاسما به منظور حداقل اعوجاج استفاده می شود.
زمانی که ضخامت برش شعله تا حدود 10 میلی متر باشد، معمولاً پیش گرم کردن لازم نیست. با این حال، اگر دمای قطعه کار کمتر از 5+ درجه سانتیگراد باشد، یا لبه های بریده شده در فرآیند پردازش بیشتر به شکل سرد درآیند، پیش گرمایش تا حدود 150 درجه سانتیگراد باید به منظور مقاومت در برابر ترک سرد در نظر گرفته شود.
جوشکاری:
اگر به قوانین کلی جوش توجه شود، این فولاد هم به صورت دستی و هم به صورت خودکار قابل جوش است. برای جلوگیری از ترک سرد در اتصالات جوش داده شده فقط باید از مواد مصرفی جوشکاری استفاده شود که جوش هایی با محتوای هیدروژن بسیار کم دارند.
معمولاً برای جوشکاری با فلزات پرکننده آستنیتی، پیش گرمایش ضروری نیست.
هنگام استفاده از مواد مصرفی فریتی، بسته به ضخامت صفحه طبق استاندارد STAHL-EISEN-Werkstoffblatt 088، باید پیش گرمایش را در نظر گرفت.
دیدگاه خود را بنویسید